رهایی از افکار منفی ترس و ناراحتی
ببین حدود دو ماهی بود در تشویش بودم و حالم اصلا خوب نبود
همش بد بیاری پشت بد بیاری
کارام همش گره میشد با مشکل پیش میومد !
اعصابم داغون بود !
هی از این شاخه به اون شاخه میپریدم ! هی دل گرم هی دل سر میشدم از بعضی مسایل !
یه روز تو اینه داشتم نگا میکردم و موهامو شونه میکردم
به خودم گفتم بس نیس پری ؟ خجالت نمیکشی ؟
تو دختر هجده ساله هستی که اینطوری میکنی ؟
چرا مدیریت رو خودت نداری چرا خودت رها کردی !
چرا اجازه دادی انقد اشفته باشی ؟ چرا به فکر خودت نیستی
چرا به فکر روزهایی ک داره میره نیستی !
و همینطور سوال جواب میکردم از خودم
و به شدت این افکار بد و منفی و ترس و اضطراب نارحتم میکرد
اونجا بود که یه لحظه به خودم اومدم
و سعی کردم کمی ذهنمو باز کنم و سعی کنم بیخیال تر به مسایل باشم ! و یه تکونی بدم خودمو !
شبش قبل خواب چشمم افتاد به کتابخونه ام گفتم یه چند صفحه ای بخونم بعد بخوابم
یه کتابی رو باز کردم از جایی کن مونده بود بخونم دیدم نوشته :
وقتی امیدوار باشی ، اگر در شرایط منفی قرار بگیری نگران نمیشوی زیرا می دانی خدا هوایت را دارد . شاید بر آورده شدن رویاهایت را به چشم نبینی اما تسلیم نمی شوی و می دانی خداوند پشت صحنه همه چیز را به نفع تو هماهنگ می کند شاید نا امید باشی اما عبوس نمیشوی می دانی شاید اشک و اندوه تمام شب طول بکشد اما صبح فردا نشاط در راه است لنگ امیدواری به معنای بی غم بودن نیست یعنی وقتی با مشکل مواجه شدی منحرف نمی شوی چیزی تورا تکان نمی دهد مسلما موج ها باد ها و جزر و مد وجود دارند اما تو محکم هستی و به خدا امید بسته ای !
و مشکل این است که لنگرت را پایین نینداخته ای
اگر لنگر نینداخته باشی روزمره های زندگی تو جابجا میشود !
می توانی لنگر امید را پایین بیندازی دوباره باور کنی و چشم انتظار خیر و برکت خداوند باشی
زندگی کوتاه تر از ان است که از مسیر اصلی منحرف شوی و با منفی نگری نا امیدی و بی انگیزگی پیش بروی اگر در عمق روح خود منتظر اتفاقات خوب نباشی خداوند را محدود میکنی
پس لنگرت را از بندر منفی نگری بیرون بیاور !
خوندن این متن به قدری به موقعه و بجا بود اصلا انگار خون تو رگام تزریق کردن و قشنگ جون گرفتم ! تنم گرم شد ! چشام برق امید زد !
انگار خود خدا داشت باهام حرف میزد !
و همون دقیقه قبل خواب به خودم قول دادم لنگرم رو از نا امیدی در بیارم و در امیدواری لنگر بندازم ^___^
اره شاید حماقت و شاید اشتباه باشه که بخوام فقط جنبه های خوب ببینم و امید وار باشم اما محتات گری بیشتر هم ایت کننده اس و از مسیر اصلی دورم میکنه !
خلاصه که من لنگرم تو امیدواریه
لنگر شما کجاس.؟ ^_^
